Change

Rozdział 12.

                                                        ~Oczami Julii~

Dwa dni temu  zaczął się długi , trwający dwa tygodnie weekend . Okłamując rodziców , że jadę z Em i

Paulą na wieś do jednej z babć Emilii , pojechałam razem z gangiem na motorową wycieczkę nad morze . Pogoda nam nie sprzyjała , więc o pływaniu czy opalaniu nie było mowy , jednak korzystając z okazji bawiliśmy się w miejskich klubach , albo po prostu bezczynnie łaziliśmy po niewielkim miasteczku . Większość czasu spędzaliśmy w hotelu , jednak dla mnie wszystko było lepsze od siedzenia przez całe wolne dnie z rodzicami , którzy za pewne zabraliby mnie i brata do babci od strony ojca , w takiej sytuacji spędziłabym całe dwa tygodnie w książkach , teraz mój chłopak po mimo brzydkiej pogody jest w stanie zapewnić mi inne rozrywki .

Ja i Harry byliśmy w tej chwili hm… jakby to nazwać … w jednoznacznej sytuacji . Na moje nieszczęście chłopak był dzisiaj bardziej brutalny niż zwykle , zdecydowanie zbyt brutalny …

- Harry przestań – powiedziałam zdyszanym głosem , jednak on nie reagował – Harry to boli ! Stop ! – krzyczałam – Proszę już wystarczy !

Po jakich trzech minutach chłopak się opamiętał , zachowywał się tak jakby dopiero teraz dotarło do niego to co mówiłam . Zatrzymał się , spojrzał na mnie przerażony i szybko ze mnie wyszedł .

- Przepraszam Julka – przytulił się do mnie co było dość dziwne – bardzo przepraszam … ja…ja się zapomniałem … nie chciałem – tłumaczył się , jego głos drżał .

-Nic się nie stało , każdemu może się zdarzyć – pogłaskałam go po głowie – spokojnie …

Chłopak podniósł się i skierował się do łazienki , zamknął się w pomieszczeniu . Nic nie rozumiem … przecież ani go nie okrzyczałam , po prostu to był taki ból , że  nie mogłam już wytrzymać . Nie jestem na niego zła , więc o co w tym wszystkim chodzi ? Czy ja kiedykolwiek będę wstanie zrozumieć Styles’a ? Jak na razie chyba odpowiedź brzmi – nie .

                                                                      ***

Następnego dnia obudziłam się ze strasznym bólem brzucha , ból był tak okropny , że nie miałam siły wstać z łóżka .

- Julka wszystko w porządku ? – Harry kucnął obok mnie , on sam już dawno wstał ubrał się i był gotowy do zejścia na śniadanie do stołówki .

- Nie… - odpowiedziałam cicho jeszcze bardziej podkurczając nogi z nadzieją , że to chociaż trochę uśmierzy ból – brzuch mnie boli …

Chłopak zamilkł , na jego twarzy pojawiło się jeszcze większe przerażenie niż wczoraj w nocy . Zaczął błądzić wzrokiem po pokoju , usta zacisnął w cienką kreseczkę  i nerwowo bawił się palcami .

- Spokojnie pewnie czymś się wczoraj zatrułam w tym barze co byliśmy wczoraj popołudniu , wezmę tabletkę , poleżę i mi przejdzie – wymusiłam uśmiech , żeby choć trochę go uspokoić .

- Jesteś pewna ? – zapytał , widać było , że moje słowa niespecjalnie go przekonały .

- Tak , idź zjeść śniadanie , a ja spróbuję zasnąć , może mi przejdzie .

- Skoro tak uważasz – Styles pocałował mnie w usta – postaram się szybko wrócić -  wyszedł z pomieszczenia zamykając za sobą drzwi .

Zamknęłam oczy i spróbowałam zasnąć .

                                                     ~Oczami Zayn’a~

Paulina szykowała się do wyjścia z Em na zakupy , z tego co słyszeliśmy to Julka nie czuła się zbyt dobrze ,   

jednak nikt nie wiedział dlaczego . Ja sam nie miałem żadnych planów na dzisiaj , więc podczas , gdy moja dziewczyna będzie chodzić po sklepach ja będę oglądać telewizję , a przynajmniej taki miałem zamiar dopóki ktoś nie zapukał do naszych drzwi .

- Cześć Styles – Paula otworzyła drzwi i przywitała niespodziewanego gościa .

- Hej … jest Zayn ? – usłyszałem głos Harry’ego .

- Jest , wejdź – moja dziewczyna zaprosiła chłopaka do środka – sorry , ja już lecę – podeszła do mnie i pocałowała mnie w policzek – Pa ! – krzyknęła i opuściła pomieszczenie .

- Malik możemy pogadać ? – Harry nigdy nie lubił się zwierzać , zazwyczaj , gdy miał jakiś problem  zamykał się w swoim gabinecie i nie wychodził z niego dopóki nie znalazł rozwiązania , ale teraz  wystarczyło jedno spojrzenia na niego , żeby zorientować się , że sam nie potrafi sobie z czymś poradzić .

- Jasne – odpowiedziałem mu – to jaką masz sprawę ?

- Bo wiesz , że Julka się źle czuję ? – zapytał na początek, a ja potwierdzająco skinąłem głową – boję się , że to przeze mnie …

- Nie rozumiem – przyznałem się .

- No chodzi o to , że ja wczoraj trochę przesadziłem … wiesz o co mi chodzi … - wbił  wzrok w podłogę – ona mnie prosiła , żebym przestał , a do mnie dotarło to dopiero po jakimś czasie , a teraz ją tak strasznie boli ten brzuch i boję się , że ją skrzywdziłem – znam Harry’ego już parę ładnych lat , ale po raz pierwszy widziałem go w takim stanie , był zagubiony i przestraszony , nie mogłem go poznać .

- Eh… Styles , a próbowałeś być kiedyś delikatny ? – zadając ty pytanie trochę ściszyłem głos , Harry chyba nigdy w życiu nie zachowywał się delikatnie w stosunku do  dziewczyn .

- Co ? – nie jestem pewien czy zrozumiał o co mi chodziło .

- No , bo wiesz laski lubią jak się jest delikatnym , jak się je przytula , całuje i to nie tylko wtedy , gdy się kochacie , lubią też jak się im od czasu do czasu powie jakiś komplement , albo jak się użyje takich dwóch słów  - zacząłem mu wyjaśniać -  jak tak się będziesz zachowywał to na pewno nie zrobisz jej krzywdy …

- Yyy… ja chyba tak nie potrafię – przewrócił  oczami .

- Ile razy powiedziałeś jej , że ją kochasz ? – palnąłem , jednak to pytanie ma w sobie ukryte znaczenie.

- Eh… ze dwa razy … z tego raz mi nie uwierzyła – odpowiedział .

- Ja mówię to Pauli codziennie – Styles popatrzył na mnie zdziwiony – tak , codziennie , bo wiesz dziewczyną jest coś takiego potrzebne i uwierz mi wyjdzie wam to obojgu na dobre – zapewniłem go .

- I jak będę tak robić to nie zrobię jej nigdy krzywdy ? – upewnił się .

- Raczej nie powinno do tego dojść .

- Ok. , dobra dzięki za radę – wstał i podszedł do drzwi – spróbuję – otworzył je i wyszedł z mojego pokoju .

                                                            ~Oczami Julii~

Drzwi pokoju otworzyły się w momencie , w którym się obudziłam . Do pomieszczenia wszedł Harry ,   i cichym , ale pełnym troski i uczucia głosem powiedział :

powolnym krokiem zmierzał w moim kierunku . Po chwili znalazł się tuż przy mnie kładąc się obok mnie łóżku . Objął mnie ramieniem i przysunął do siebie , zdziwiona wtuliłam się w niego . Co się z nim dzieje ? Chłopak pocałował mnie delikatnie w czoło

- Kocham cię .

Miałam ochotę zapytać się go kim jest i co zrobił z moim chłopakiem , ale bałam się , że w takim wypadku to  by się skończyło . Było mi tak dobrze , po raz pierwszy byliśmy tak blisko siebie  i tak bardzo było czuć od niego tą miłość , którą mnie darzył . Harry nagle zrobił coś czego nigdy , ale to nigdy wcześniej nie robił , nawet nie wiedziałam , że potrafi :

- I wanna be last, yeah,  Baby let me be your,  Let me be your last first kiss,  I wanna be first, yeah  Wanna be the first to take it all the way like this – Styles śpiewał , ale nie byle jak , śpiewał jak anioł , po prostu mogłabym słuchać tego aż do śmierci .

- Czemu nie mówiłeś , że potrafisz śpiewać ? – zapytałam po tym jak skończył.

- Bo nie pytałaś – uśmiechnął się i złożył na moich ustach słodki pocałunek.

______________________________________________________________________________

Co do następnego rozdziału to prawdopodobnie będzie w piątek , ale może uda mi się napisać go wcześniej , będę się starać . Wszelkich informacji szukacie na moim twitter'rze ->  https://twitter.com/Iwantbesomebody :)

BĘDĘ WDZIĘCZNA JEŚLI POD TYM POSTEM BĘDZIE CO NAJMNIEJ 10 KOMENTARZY <3