Change

Rozdział 33.

                                                       ~Oczami Harry’ego~

Minęło parę dni , było trochę lepiej , niestety tylko trochę . Julka odcięła się od świata , nie chciała z nikim   Martwiłem się o nią i to nawet bardzo , ale nie wiedziałem co robić , wiem , że nie jest dla niej łatwa oraz , że sama też powinna spróbować sobie z tym poradzić , ale wiem również , że nie mogę już dłużej patrzeć jak moja ukochana cierpi . Pozostaje więc pytanie – jak jej pomóc ?

rozmawiać , ani wychodzić z domu , ciągle siedziała w pokoju i non stop patrzyła się w okno , tak jakby za szybą szukała rozwiązania naszych problemów .

Odbiegając na chwilę od tematu , w domu Malik’ów mieszka 10 osób , tak w tym zaledwie dwupiętrowym domu mieszka aż tyle osób . Szczerze mówiąc podziwiam Paulę i Zayn’a , że zgadzają się na to wszystko , ja bym pewnie już dawno dostał szału , bo tak naprawdę to nie ma tu ani chwili spokoju. Albo dzieci się głośno bawią , albo ktoś  ogląda telewizję , ktoś jeszcze inny rozmawia itp. , cały czas coś tu się dzieję . Uwielbiam moich przyjaciół i wiem , że bez nich byłbym nikim , ale nie sądziłem , że kiedykolwiek cały nasz gang zamieszka pod jednym dachem , no prawie cały , bo na jedenastą osobę wciąż czekamy , a chyba nikt nie ma pewności  czy ona w ogóle zechce się pojawić  i odnowić zerwane wcześniej kontakty .

                                                             ***

-Cześć kochanie – powiedziałem wchodząc do pokoju i powoli podchodząc do ukochanej – jak się czujesz ?- przytuliłem ją od tyłu i oparłem głowę o jej ramię .

-Nijak – odpowiedziała obojętnym tonem wciąż wpatrzona w ogród za oknem , była ze mną ciałem , ale duchem była gdzieś , gdzie mi nie dane było się znaleźć .

- Julka tak dalej być nie może – gwałtownie odwróciłem ją w swoją stronę , teraz staliśmy naprzeciwko siebie , pozwalałem jej patrzeć tylko w moje oczy – odcięłaś się od świata i ludzi , jak długo to jeszcze potrwa ? Ile masz zamiar siedzieć w tym pokoju? Nawet Darcy się już nie zajmujesz , zdajesz sobie sprawę , że zaniedbałaś własne dziecko ?

Nie odpowiadała ,patrzyła na mnie pustym wzrokiem , zachowywała się tak jakby nie rozumiała tego co jej

powiedziałem .

- Jula proszę , zdaję sobie sprawę jak bardzo ta cała sytuacja była dla ciebie trudna , ale nie możesz się zamknąć w sobie  , wiem , że ty wiesz , że dasz sobie radę tylko musisz spróbować – objąłem dłońmi jej twarz i delikatnie się uśmiechnąłem – zrobimy tak , ty chociaż spróbujesz  się wziąć w garść , a ja zrobię wszystko , żeby ten dupek zapłacił za to co ci zrobił , ok. ?

- Spróbuję – odpowiedziała cicho – … a co jak mi się nie uda? – dodała po chwili .

- A czemu miałoby ci się nie udać ? Jesteś wspaniałą i silną dziewczyną , z gorszymi rzeczami sobie radziłeś – przypomniałem jej – a poza tym teraz ja się  nigdzie nie wybieram , już zawsze będę z tobą i dla ciebie , pamiętaj.

-Mam tylko jedną prośbę – uniosła wzrok- jak będziesz się na nim mścił to tak , żeby bolało , ok. ?

- Uwierz nie mam zamiaru go oszczędzać – zaśmiałem się i mocno ją do siebie przytuliłem .

Nagle ktoś z wielkim hukiem otworzył drzwi naszej sypialni , do pomieszczenia wpadł Niall.

- Nialler co się stało ? – zapytała zdziwiona nagłym wtargnięciem przyjaciela Julka.

- Em wróciła – odpowiedział szybko i popatrzył na naszą dwójkę lekko niepewnym wzrokiem – chodźcie – powiedział i wszyscy razem zeszliśmy na parter ,żeby zobaczyć kogoś kogo chyba nikt dziś się nie spodziewał .

                                                         ~Oczami Julii~

Chodź schody miały zaledwie kilkanaście stopni  i zazwyczaj dosłownie z nich zbiegałam to dziś droga po

nich strasznie mi się dłużyła . Nie mogłam uwierzyć w to , że Emilia naprawdę wróciła , nie widziałam jej ponad dwa i pół roku , po tym jak bez słowa wyjechała nie mówiąc nikomu nawet gdzie się wybiera. Chyba nikt nie był w stanie uwierzyć w to , że naprawdę wróciła , dla całej nasze paczki był to tak ogromny szok , nawet większy niż wtedy , gdy Harry wrócił , bo jego powrotu spodziewali się wszyscy , a jej nikt.

W końcu znaleźliśmy się na dole . Ona stała w przedpokoju , a wszyscy mieszkańcy tego domu łącznie z najmłodszymi stali naprzeciwko niej zdziwieni jak jeszcze nigdy dotąd.

Włosy tylko trochę dłuższe , te same oczy , ten sam nos , ten sam uśmiech co kilka lat temu , a jednak patrząc na dziewczynę stojącą przede mną nie byłam w stanie dojrzeć swojej przyjaciółki , coś się zmieniło , może nie z wyglądu , ale w jakimś stopniu Em była innym człowiekiem niż wcześniej.

-Długo jeszcze będziecie tak stać i się gapić ? – zapytała z ironią Em – nie widzieliśmy się prawie trzy lata , a wy nawet się nie odezwiecie – śmiała się – o widzę , że pan Styles zaszczycił nas swą obecnością … jak dawno wróciłeś?

- Niecałe dwa miesiące temu – odpowiedział  Harry , chłopak stał obok mnie z ciekawością przyglądając się dziewczynie – a ty  stęskniłaś się za nami ?

- Nie do końca – podeszła bliżej nas – nie miałam zamiaru wracać , ale dowiedziałam się o  czymś co może was zainteresować i jednocześnie mogę być wam potrzebna – wyjaśniła.

- No to może wytłumaczysz nam o co chodzi ? – zaproponował Louis .

- Przez jakiś czas należałam do gangu Nick’a – zaczęła , a po tym jednym zdaniu na naszych twarzach pojawiło się przerażenie – nie bójcie , byłam tam jedynie jako szpieg – wyjaśniła , jednak po twarzach chłopców było widać , że nie są zachwycenie , szczególnie Styles , który od razu wziął na ręce Darcy i przesunął się kawałek dalej – chodzi o to , że Nick doskonale wie o tym ,że Harry jest w Londynie i planuje porwać Darcy .

- Sami na to wpadliśmy – prychnął Zayn.

- A wpadliście może na to kiedy on zamierza to zrobić ? – zapytała lekko oburzona ich zachowaniem .

- Yyy… no wiesz jasnowidzami nie jesteśmy … - Louis próbował jakoś wybrnąć.

- No właśnie – dziewczyna przewróciła oczami – a w ja wiem , kiedy to wszystko się odbędzie….

__________________________________________________________________________________

15 KOMENTARZY = JUTRO NOWY ROZDZIAŁ <3

PS

Bardzo dziękuję za komentarze pod wczorajszym postem , to naprawdę miłe z waszej strony , poprawiłyście mi humor <3 Jesteś kochane <3