I'm looking for you

Rozdział 10.

Mijały dni, mijały tygodnie. Można było odnieść wrażenie , że wszystkim żyło się lepiej. Harry był zafascynowany nową pracą i starał się by wypaść w niej jak najlepiej. Izak nauczył się chodzić i powoli zaczynał mówić.  Liv  opuściła szpital i szczęśliwie wracała do zdrowia , Black wydawał się mieć przed oczami tylko ją , tak jakby to co usłyszałam od niego wcześniej nie miało większego znaczenia, Paula i Em wróciły razem z resztą naszej starej paczki do Londynu. Wszyscy byli tacy szczęśliwi … prócz mnie . Ja uśmiechałam się sztucznie, śmiałam się na siłę , starałam się robić wszystko co możliwe, żeby nikt nie zauważył , że , gdy jestem poza domem ciągle odwracam się za siebie , żeby sprawdzić czy ktoś mnie nie śledzi , że nałogowo sprawdzam czy drzwi do domu są zamknięte , że boję się o własne życie. Nie potrafię zapomnieć o słowach Tony’ego , zabrać mnie Harry’emu  mężczyzna przecież może tylko w jeden sposób – pozbawiając mnie życia.

Mimo , że minęło dość sporo czasu od mojej wizyty w twierdzy wroga ja wciąż nie wspominałam Styles’owi o tym co tam się wydarzyło. Omijałam ten temat  tak bardzo jak tylko mogłam , nie byłam w stanie mu o tym powiedzieć. Zezłościłby się i to z takim skutkiem, że ponownie próbowałby zabić Black’a , co mogłoby się skończyć więzieniem – znowu.  Dlatego wolałam zachować ten nic nieznaczący fakt dla siebie , po co będę zawracać mu teraz głowę ? Przecież jest teraz taki szczęśliwy, chyba nigdy po tym jak podziemia spłonęły nie widziałam go takiego , wcześniej tylko udawał dla moje dobra … teraz rolę się odwróciły. Jednak ja nie potrafię  grać tak dobrze jak on i czuję, że za niedługo wszystko wyjdzie na jaw … a to nie skończy się zbyt dobrze…

***

Powoli zapadał zmrok , zima wraz ze swoim nadejściem znacząco skróciła dzień , a także przyniosła śnieć  i mróz. Dzięki dwóm ostatnim czynnikom chodnik był tak śliski , że ledwo mogłam ustać na nogach, dziś naprawdę żałowałam, że zamiast wygodnych , starych i płaskich botków postanowiłam założyć dopasowane botki na wysokim obcasie. Właśnie wracałam od siostry, która dosłownie zmusiła mnie , żeby dziś ją odwiedziła , ponieważ musiała opowiedzieć mi coś bardzo ważnego.

Tą niezwykle ważną rzeczą okazała się wiadomość o jej zaręczynach z Black’iem. Uroczo.

Miałam zamiar udusić chłopaka , który przez ostatnie dwie godziny siedział tuż obok mnie i za każdym razem, gdy jego „ukochana” opuszczała salon próbował mnie obmacywać. Na samą myśl o tym miałam odruch wymiotny.

To, że Tony był u Liv było także jednym z powodów dla , których postanowiłam do domu wrócić pieszo i samotnie. Skoro mężczyzna był z moją siostrą nie mógł mnie skrzywdzić , prawda? Poza tym , Harry kończył swoją zmianę dopiero za godzinę , więc nawet ,gdybym bardzo chciała to nie miałabym jak inaczej wrócić, ponieważ prawa jazdy nie posiadam … chyba najwyższa pora to zmienić.

Szłam powoli patrząc pod nogi i starając się nie stracić równowagi. Pod nosem podśpiewywałam ulubioną piosenkę , po raz pierwszy od dłuższego czasu czułam się naprawdę bezpieczna. Skoro on jest tam , a ja tu to nic , a nic mi nie grozi.

Nagle na ulicy zrobiło się ciemno, podniosłam głowę do góry , lampy przestały świecić… Wpatrzona w górę , nie zauważyłam butelki leżącej na ziemi , jednocześnie potykając się o nią i boleśnie upadając na chodnik.

- Auć ! –syknęłam pocierając  obolałą nogę.

Nawet nie zauważyłam jak w jednej chwili wokół mnie zrobiło się pusto , ludzie dosłownie wyparowali !

Rozejrzałam się dokładnie. Jedyne postacie , które zdołałam dostrzec były wysokie … w miarę jak tylko byli bliżej rozpoznałam , że to mężczyźni. Ufff… może ktoś wreszcie pomoże zwlec mi się z zimnego betonu.

Jednak , zakapturzeni  osobnicy, którzy coraz szybciej mnie otaczali nie wyglądali na takich , którzy chcieli pomóc niezdarnej dziewczynie na ulicy , wyglądali no cóż niebezpiecznie.

- Możesz powiedzieć dobranoc księżniczko – powiedział największy z nich po czym z ogromną siłą uderzył mnie pięścią w twarz….

***

Wciąż nie wiem jakim cudem udało mi się dotrzeć do domu. Każda część ciała dawała mi znać o tym jak bardzo jest zmasakrowana . Czułam jak krew płynąca rany na czole spływa mi po twarzy , miałam wrażenie , że jedna z nóg jest złamana. W duchu modliłam się, żeby tylko Harry’ego nie było jeszcze w domu.

Drzwi były zamknięte, więc Styles’a jeszcze nie było , on nie dbał o to by zawsze je zamykać. Gdy tylko znalazłam się w środku powlekłam się do łazienki , Izak był u mojej mamy , Harry miał odebrać go po pracy , więc mogłam spokojnie zająć się doprowadzeniem się do względnego porządku.

Zrzuciłam z siebie ubranie i stanęłam przed lustrem. Moja skóra powoli zaczynała sinieć , a rany cięte się zasklepiać , mimo wszystko wyglądałam paskudnie. Ktokolwiek wysłał tych napastników może być z nich dumny , spisali się perfekcyjnie !

Boże…

Po co ja się zastanawiam , przecież to takie oczywiste czyja to sprawka !

Teraz już będę wiedzieć , że tak naprawdę nigdzie prócz własnym domu nie jestem bezpieczna .

- Kochanie wróciliśmy ! – krzyk Harry’ego wyrwał mnie z rozmyślań.

Spanikowałam , chłopak nie mógł zobaczyć mnie w takim stanie , jeszcze zacząłby się czegoś domyślać !

Chwyciłam za wiszący na wieszaku ręcznik i szybko się nim owinęłam zasłaniając rany na brzuchu , dość duże przecięcie na nodze mogę wytłumaczyć  upadkiem , ale co z twarzą ?!

Klamka poruszyła się , Harry zaraz wejdzie do środka ! Cholera… jedyne co wpadło mi do głowy to odwrócić się tyłem do drzwi .

- Cześć piękna – odezwał się Styles i przytulił mnie od tyłu.

Syknęłam z bólu, gdy jego silne ręce oplotły moją talię. To tak potwornie bolało …

- Wszystko dobrze? – zapytał lekko zdezorientowany chłopak.

- Tak – odpowiedziałam trochę zbyt szybko.

- Alexis co się dzieje ? – zapytał chłopak.

Milczałam.

- Alexis – odwrócił mnie gwałtownie , w tej samej chwili ręcznik , który wcześniej okrywał moje ciało zsunął się opadł na podłogę.

Wszystkie obrażenia były widoczne. Mój ukochany stał tuż przede mną , patrzył na mnie z niedowierzeniem , a ja próbowałam nie rozpłakać się z bólu.

- Kogo mam za to zabić?
________________________________________________________________________________

Mam nadzieję, że rozdział wam się podobał i nadrobiłam nim ostatnią nieobecność :) W tym tygodniu rozdział będzie dopiero w piątek, gdyż prawie codziennie mam jakieś sprawdziany ;/ Trzymajcie za mnie kciuki , a ja będę trzymać za was <3 Love you all xoxox

20 KOMENTARZY = NOWY ROZDZIAŁ W PIĄTEK <3