Change

Rozdział 22.

                                                         ~Oczami Julii~

Każdy chyba zna to uczucie , gdy sprzątając w szufladzie znajduje się jakąś rzecz , o której wcześniej się zapomniało . Wtedy  zaczynamy dokładnie oglądać tą rzecz i przypominamy sobie wszystkie wspomnienia z nią związane , te dobre i te złe . Czasem jesteśmy szczęśliwi , że ją odnaleźliśmy , jednak zdarza się też wspomnienia z nią są tak bolesne , że wolelibyśmy jej nigdy , więcej nie oglądać na oczy . Do „rzeczy” , którą ja przed chwilą znalazłam miałam mieszane uczucia.

Wystarczyło jedno spojrzenie w jego oczy bym całkiem przypomniała sobie to co do niego czułam , było tak jakby ktoś od nowa rozpalił we mnie uczucie , którym go darzyłam . Wszystkie wspomnienia wróciły , przypomniałam sobie smak jego warg , dotyk jego delikatnych dłoni , przypomniałam sobie jak bardzo jest mi potrzebny do życia.

Chciałam rzucić się mu na szyje ,przytulić się  i powiedzieć jemu jak bardzo go kocham , ale nie mogłam . Obok mnie stał przestraszona  Darcy , która mocno trzymała moją dłoń , a w domu czekał na mnie narzeczony . To , że Styles wrócił nie oznacza , że mamy być znowu razem . Mam rodzinę , jest mi dobrze , to co teraz czuję to tylko chwilowy przypływ emocji .

Wzięłam głęboki wdech i po krótkiej chwili zwróciłam się do stojącego naprzeciwko mnie chłopaka :

- Dziękuję za ratunek proszę pana – próbowałam udawać, że go nie pamiętam , uśmiechnęłam się – przepraszam , ale muszę już iść – razem córką zrobiłam krok do przodu .

- Julka , ty mnie nie pamiętasz ? – złapał mnie za rękę jednocześnie zatrzymując – wiem , że udajesz , proszę nie wygłupiaj się .

- Nawet jeśli cię pamiętam to nic dla mnie już nie znaczysz – skłamałam próbując nie patrzeć w jego oczy .

- Ale ty dla mnie znaczysz i to bardzo dużo , proszę daj mi drugą szansę , wróciłem , bo chcę cię odzyskać – mówił błagalnym tonem , widziałem , że mu zależy , to było widoczne w jego oczach i było to słychać w jego głosie – proszę .

- Styles to co było już nie wróci – powiedziałam szorstkim tonem – daj spokój , mam teraz narzeczonego i dziecko , spóźniłeś się ! A poza tym sam kazałeś mi o sobie zapomnieć – odwróciłam się i starając się nie zwracać na niego uwagi odeszłam szybkim krokiem tak samo jak on przed laty .

- Mamusiu ty płaczesz ? – zapytała zdziwiona dziewczynka próbując dorównać mi kroku .

- Nie kochanie – powiedziałam ocierając łzę płynącą po moim policzku .

- Mamo nie kłam ! – krzyknęła dziewczynka zatrzymując się – kim był ten pan i czemu nie dałaś mu tej szansy ?

- Bo na nią nie zasłużył – odpowiedziałam krótko .

- Dlaczego ?

- Powiem ci jak będziesz starsza – zakończyłam temat, złapałam ją za rękę i poszłyśmy dalej .

                                                             ~Oczami Harry’ego~

- Cześć ! – krzyknąłem wchodząc do domu przyjaciół .

- Cześć wujku ! – córka Zayn’a i Pauli podbiegła do mnie i uśmiechnęła się szeroko .

-  Patrz co dla ciebie mam – wyciągnąłem z kieszeni kurtki tabliczkę czekolady i podałem ją dziewczynce – tylko Lilly pamiętaj , nie mów nic mamie .

- Ok. – powiedziała zadowolona i pobiegła na górę do swojego pokoju .

- Widziałam – zaśmiała się Paulina wchodząc do pokoju .

- No wiesz jako wujek mam prawo ją rozpieszczać – również się zaśmiałem i odwiesiłem czarną kurtkę na wieszak .

- Jak ci poszło? – zapytała , gdy szliśmy usiąść do salonu .

- Wspaniale – odpowiedziałem sarkastycznie – jednym słowem mnie nienawidzi – westchnąłem .

- No wiesz nikt nie mówił , że będzie łatwo – uśmiechnęła się – a poza tym , dziwisz się jej ?

- Nie , nie dziwię się . Sam nie wiem czy byłbym w stanie wybaczyć coś takiego .

- No widzisz , a mówiła  coś  czy po prostu cię zignorowała? – zapytała po chwili.

- Mówiła , że się spóźniłem , bo mam już narzeczonego i dziecko – powiedziałem trochę zmartwiony , ten fakt rujnował moje szanse.

-Chciałabym ci pomóc , ale nie mogę – mówiła smutnym głosem .

- Wiem , i tak ci dziękuję – uśmiechnąłem się .

- Harry jeszcze nie masz za co mi dziękować – zaśmiał się .

- Jak nie , pozwoliłaś mi tu mieszkać – przypomniałem jej – a to już jest jakiś krok na przód , bo jestem w tym samym mieście co ona !

- Kochasz ją , prawda?

- Jak jeszcze nikogo innego – przyznałem i wbiłem wzrok w podłogę .

                                                                 ~Oczami Julii~

Od dzisiejszego spotkania z Harry’m nie mogłam przestać myśleć o nim i o tym co powiedział – „Wróciłem , bo chcę cię odzyskać”. Nie mógł kłamać , to nawet nie byłoby w jego stylu , może on mnie wciąż kocha? W

takim razie , dlaczego wyjechał ? Dlaczego mnie wtedy zostawił ?

Zawsze mówił , że moje szczęście jest dla niego najważniejsze , więc czemu , gdy w końcu jestem szczęśliwa on zaczyna się wtrącać ?! Ułożyłam sobie życie , może nie do końca tak jak chciałam , ale mimo to jest mi dobrze… tak sądzę …. Chociaż … w sumie to po dzisiejszym dniu sama nie wiem czego chcę , nie wiem czy to co poczułam patrząc w jego oczy było chwilowe czy też nie . Wciąż po głowie chodzi mi ta sama myśl – Co by było , gdybyśmy jednak wrócili do siebie ? Kto wie może byłabym z nim szczęśliwsza niż z Mike’iem , może moje życie wyglądałoby całkiem inaczej , może wszystko byłoby lepsze .

- Cześć Myszko – Mike podszedł do mnie i pocałował mnie w policzek .

- Cześć – uśmiechnęłam się , nie miał nastroju na słodkie słówka itp.

- Darcy mówiła mi o tym co się stało dzisiaj popołudniu …. Co to był za facet ? – zapytał jak zwykle zbyt ciekawski.

- Dawny kolega ze szkoły…. – odpowiedziałam szybko , nie kłamał , przecież on był kolegą ze szkoły , mój narzeczony nie musiał wiedzieć jak wiele ten „kolega” dla mnie znaczył i chyba wciąż do niego coś czuję .

_______________________________________________________________________________
Wszystkiego najlepszego dla czytelniczki , która ma dzisiaj urodziny ( przepraszam , ale nie napisałaś swojego imienia) ! Życzę ci dużo dużo szczęścia i miłości , dobrych ocen w szkole i oczywiście spełnienia wszystkich , nawet najbardziej szalonych marzeń <3 xoxo
Mam nadzieję , że rozdział się podobał ^^ <3
15 KOMENTARZ = JUTRO NOWY ROZDZIAŁ <3