Change

Rozdział 23.

                                                         ~Oczami Harry’ego~

Minęło kilka dni i szczerze mówiąc było coraz gorzej , z dnia na dzień moje szanse na odzyskanie ukochanej  robiły się coraz mniejsze.

Najgorsze jednak było to , że ona miała dziecko z tym całym Mike’iem , gdyby nie to byłoby o wiele łatwiej , na pewno. Próbowałem ją namówić do rozmowy i wyjaśnić , dlaczego wtedy odszedłem , i dlaczego postanowiłem wrócić , ale ilekroć chciałem to zrobić ona rzucała ten sam argument –„Mam narzeczonego i dziecko , spóźniłeś się”. Coś mi jednak w tym wszystkim nie pasowało … Jeśli to miało być dziecko tego gościa to znaczyłoby to , że Julka przespała się z nim tuż po rozstaniu ze mną , prawda? To mi do niej nie pasowało , z tego co powiedziała mi Paula to Jula strasznie cierpiała po moim odejściu , więc nie sądzę , że poleciała do łóżka  z nim , biorąc pod uwagę fakt jak bardzo wcześniej go nienawidziła. A jeśli to nie byłoby jego dziecko , to znaczy , że Darcy byłaby moją córką …..

Nie to raczej nie możliwe , przecież by mi powiedziała , gdybym to ja był ojcem …. A przynajmniej tak sądzę ….

                                                                         ***

Ja, Paula ,Zayn i Lilly siedzieliśmy w salonie i czekaliśmy aż przyjdzie reszta naszej dawnej ekipy , już nie

mogłem się doczekać aż ich wszystkich znowu zobaczę , jednak najbardziej liczyłem na to , że Julka także się pojawi.

- Styles spokojnie – zaśmiał się Malik , który najprawdopodobniej zauważył , że co chwila zerkam na zegarek – ona przyjdzie , obiecała .

- Ale pewnie wyjdzie  jak zobaczy, że ja też tu jestem – powiedziałem .

- A gdzie ten optymista , który był tu kilka dni temu? – zapytała Paulina z wyraźną ironią w głosie.

- Zaginął wraz z chwilą , gdy dowiedział się o narzeczonym i dziecku – odpowiedziałem i westchnąłem.

- Nie załamuj się stary – Zayn próbował mnie pocieszyć – zobaczysz jeszcze wszystko będzie dobrze .

- Cześć wszystkim ! – krzyknęli jednocześnie Niall i Louis wchodząc do pomieszczenia , w którym się znajdowaliśmy.

- Styles stary ! – powiedział szczęśliwy Horan – jak my się dawno nie widzieliśmy !

Wstałem z fotele i poszedłem przywitać się z przyjaciółmi .

-  Fajnie , że wróciłeś – Tomlinson poklepał mnie po ramieniu.

- Ja też się cieszę – uśmiechnąłem się .

- I co cieszysz się z bycia tatusiem? – zapytał Nialler z głupawym uśmieszkiem .

- O czym ty mówisz ? – byłem zdziwiony , czy ja o czymś nie wiem?

- Julka nie powiedziała ci , że Darcy to twoja córka ? – był dość zaskoczony moim zachowanie.

- No właśnie nie …

                                                                 ~Oczami Julii~

- Pa kochanie ! Postaram się nie wrócić późno ! – krzyknęłam do narzeczonego i opuściłam nasze wspólne mieszkanie.

Nie chciałam tam jechać , naprawdę nie chciałam , wiedziałam , że on tam będzie . Nie mogę przestać o nim myśleć , przed oczami cały czas widzę wyraz jego smutnej twarzy , a w uszach wciąż brzmi jego głos , nie potrafię się tego pozbyć  , wszystko wraca , wszystkie uczucia związane z nim się obudziły , a we mnie rozpalił się ogień , który wzrasta za każdym razem , gdy go widzę. Chciałam być z nim , wiedziałam , że go kocha , że go potrzebuję , ale wiedziałam też , że nie mogę zostawić Mike’a i wrócić do miłości mojego życia. Powodem tego nie była jedynie Darcy , ale także moi rodzice , którzy byli wręcz zakochani w moim narzeczonym i szczęśliwi , że ja też go kocham , gdyby dowiedzieli się o powrocie Styles’a  i o moich uczuciach do niego mogłoby być źle. Mam już ułożone życie , czy naprawdę opłaca się to wszystko niszczyć dla jednego chłopaka ?

-Hej , przepraszam za spóźnienie – powiedziałam wchodząc do salonu Malik’ów , wszyscy siedzieli w ciszy , a Harry po środku , twarz miał schowaną w dłoniach , wyglądał jakby płakał , albo bardzo się czymś martwił – coś mnie ominęło ? – zapytałam zdziwiona zachowanie przyjaciół.

Styles podniósł głowę i spojrzał na mnie takim wzrokiem jakim jeszcze nigdy na mnie nie patrzył , nawet nie potrafiłam tego nazwać . Następnie wstał , podszedł do mnie i powiedział tylko cicho „Chodź” , po czym poszedł w kierunku schodów . Zszokowana zerknęłam na resztę , przyjaciele gestem kazali mi iść za chłopakiem w lokach . Przyznam , że nie wiedziałam czego się spodziewać , jednak mimo to posłusznie poszłam za swoim byłym na górę do jednego z pokoi.

Gdy byliśmy już oboje w pomieszczenie , on zamknął drzwi na klucz , a później oparł się o nie. Spuścił głowę w dół , wyglądał tak jakby zastanawiał się jakich słów użyć by przekazać mi to co chce.

Ja stałam na drugim końcu pokoju oparta o parapet ,nerwowo bawiłam się palcami , próbowałam na niego nie patrzeć , ale nie potrafiłam się powstrzymać , zapomniałam jak bardzo jest idealny.

- Julka… czemu mnie okłamałaś ? – zapytał przerywając panującą między naszą dwójką ciszę .

- Nie rozumiem … - odpowiedziałam , nie miałam pojęcia co miał na myśli.

- Powiedziałaś , że Darcy jest córką Mike’a , a ona jest moim dzieckiem – powiedział spokojnie , choć było widać , że powstrzymuje się przed tym, żeby nie wybuchnąć.

- Skąd taki pomysł?

- Niall mi wszystko powiedział , więc proszę nie udawaj , że to kłamstwo , dobrze? – poprosił i spojrzał na mnie smutnym wzrokiem – dlaczego mi nie powiedziałaś?

- Bo Darcy o tym nie wie – odpowiedziałam  krótko na jego pytnie.

- Bo ?

- Bo nie chciałam mieszać jej w głowie – wyjaśniłam , cały czas powstrzymywałam się od tego by nie zacząć krzyczeć -  co miałam jej powiedzieć ? Że jej tatuś mnie zostawił nas za nim pojawiła się jeszcze na świecie ?

- Nie wiedziałem  wtedy , że jesteś w ciąży …

- A gdybyś wiedział to byś został ? – czułam jak do oczu cisną mi się łzy .

- Eh… ja…. – jąkał się .

- No właśnie , nie wiesz – odpowiedziałam za niego .

- Ale wróciłem , chcę być z tobą , z wami – podszedł do mnie i popatrzył mi prosto w oczy – Kocham cię  Julka , nigdy nie przestałam . Wyjechałem , bo myślałam , że beze mnie będzie ci lepiej , wystarczająco zniszczyłem ci wtedy życie – urwał na chwilę -  poza tym musiałem pozbyć się uzależnień i nauczyć się panować nad sobą , pojechałem na terapię .

- Więc dlaczego wróciłeś ? – po moim policzku zaczęły wąską strużką spływać słone łzy .

- Bo uświadomiłem sobie , że nie potrafię bez ciebie żyć – powiedział uśmiechając się i otarł kciukiem słone krople z moich policzków , następnie objął mnie i delikatnie pocałował w usta .  

_____________________________________________________________________________

15 KOMENTARZY = NOWY ROZDZIAŁ JUTRO <3 xoxo