Change

Rozdział 19.

                                                    ~Oczami Julii~

Długo wpatrywałam się w ekran komórki zastanawiając się co zrobić – odebrać czy nie ? Co się stanie jeśli

nie odbiorę ? Bałam się i to nawet bardzo , wiedziałam , że moi rodzice są nieobliczalni i jeśli chcą dopiąć swego to są w stanie zrobić wszystko. Muzyka nie ucichała , matka nie przestawała ponawiać prób połączenia się ze mną . A co jeśli dzwoni , bo się o mnie martwi ? Nie było mnie w domu od dwóch dni i nie dawałam żadnego znaku życia …

Po mimo własnych przemyśleń postanowiłam zignorować telefon , usadowiłam się wygodnie na parapecie i zaciągając się papierosem patrzyłam na otaczający mnie , mocno zarośnięty i niezadbany ogród. Ciekawe kto tu kiedyś mieszkał , ten budynek przecież jest ogromny  , za pewne mieszkała tu jakaś wielopokoleniowa rodzina . Tylko jakim cudem  ten dom znalazł się pod władaniem Harry’ego? Z tego co opowiadał mi kiedyś Niall wychodzi na to , że Styles kupił ten budynek , ale w jakich okolicznościach i skąd miał na to pieniądze nie wie chyba nikt prócz niego , no i może jeszcze Zayn’a. Malik chyba nigdy nie wydał żadnej tajemnicy Harry’ego , mulat zawsze wygląda tak jakby miał nerwy ze stali , ciekawa jestem jak zareaguje na wieść o tym , że zostanie ojcem. Cieszę się , że Harry się pilnował , i że nie jestem w takiej sytuacji jak Paulina ,nie wiem czy byłabym w stanie poradzić sobie jako matka , bo szczerze mówiąc sądzę , że teraz nie dałabym sobie rady. Jednak jedno wiem na pewno , nigdy nie traktowałabym swoich dzieci tak jak robią to moi rodzice , nie naciskałabym na nie , pozwoliłabym im samym wybrać co chcą robić w życiu i nie robiłabym nic wbrew ich woli.

Wcześniej tego nie zauważałam , robiłam wszystko co mi kazali , bo myślałam , że to jest dobre , że dzięki temu coś osiągnę , ale teraz już wiem , że jest inaczej. Teraz wiem , że jestem wartościowym człowiekiem i potrafię zrobić coś niezwykłego niekoniecznie opierającego się na nauce czy książkach . Byłam głupia , że ich słuchałam jednocześnie niszcząc sobie dzieciństwo , Harry i gang otworzyli mi oczy pokazując świat z tej lepszej strony .

- Cześć – usłyszałam czyjś głos i gwałtownie się odwróciłam , do pokoju wszedł Styles , miał zagipsowaną rękę i opatrzone rany na twarzy .

- Hej , jak się czujesz ? – zapytałam i zeszłam z parapetu , podeszłam do chłopaka i pocałowałam go delikatnie w policzek.

- Już dobrze – westchnął – tyle , że przez trzy tygodnie muszę nosić gips , niewiadomo po co – mruknął pod nosem.

- A co rączka ci niepotrzebna ? – zapytałam sarkastycznie i zaśmiałam.

- Zależy do czego  - uśmiechnął się łobuzersko .

-Styles może już nie dzisiaj , co ? Nie sądzisz , że mam już za dość atrakcji  jak na jedną noc ? – uśmiechnęłam się lekko.

- Na dzisiaj mam Kiciu inne plany – powiedział dość tajemniczym tonem , złapał mnie za rękę i zaprowadził na kanapę .

Usiedliśmy naprzeciwko siebie  , ja wciąż nie wiedziałam o co jemu chodzi , a on wyglądał na trochę skrępowanego , tak jakby chciał mi o czymś powiedzieć , ale się wstydził . Nie pośpieszałam go , w spokoju czekałam aż przekaże mi to co chce.

- Julka najwyższa pora , żebym w końcu opowiedział ci nie tylko o swojej rodzinie , ale także o tym , dlaczego uciekłem z domu – nie patrzył mi w oczy , wzrok miał wbity w swoje dłonie , nerwowo obracając w palcach jednej dłoni monetę – wszystko zaczęło się od tego o czym już kiedyś ci opowiadałam , od tego , gdy ten chłopak – przełknął głośno ślinę - … zgwałcił moją siostrę . Mój ojciec miał poważne problemy z alkoholem i mama nie radziła sobie , ani z nim , ani z nami. Mój tata stracił pracę , więc mama  robiła na dwie , ciągle nie było jej w domu , a my zostawaliśmy z ojcem. Gdy byłem dzieckiem ciężko znosiłem pijaństwo taty , jednak on nie robił wtedy niczego złego , po prostu wypijał kilka butelek piwa lub kieliszków wódki i kładł się spać na kanapie w salonie . Jednak im ja byłem starszy tym było gorzej , widziałem coraz

częstsze kłótnie rodziców , ojciec zaczął bić mamę , a ja nie mogłem na to patrzeć – przerwał na chwilę ,widziałem , że jest mu ciężko o tym mówić , ale byłam wdzięczna za to , że się odważył opowiedzieć mi to wszystko – jakby to powiedzieć krótko … wszedłem między nich podczas kłótni i oprócz tego , że dostałem od własnego ojca w twarz to jeszcze wygonił mnie z domu …. – westchnął , mogłam się tylko domyślać co czuł , fakt moi rodzice byli okropni , ale w porównaniu z tym co przeżył Harry to było nic .

Nie wiedziałam co mu powiedzieć , pocieszyć? To by przecież było bezsensu …  Żadne słowa tu nie pasowały , bo co można mówić ?

Przysunęłam się jak najbliżej niego i oparłam głowę o jego tors , niekontrolowanie z moich oczu wypłynęły pojedyncze łzy . Przytuliłam się do niego mocniej , a on objął mnie zdrową ręką i zapytał:

- Kicia co się stało?

- Dziękuję – powiedziałam nie zważając na jego pytanie.

- Ale za co ? – zapytał zdziwiony.

- Za to , że mi ufasz…

______________________________________________________________________________

15 KOMENTARZY = JUTRO NOWY ROZDZIAŁ <3