Change

Rozdział 25.

                                                ~Oczami Julii~

- … o 17 ? … Ok…. Już nie mogę się doczekać … Do zobaczenia – rozłączyłam się i odłożyłam komórkę

na blat kuchenny , byłam zamyślona , próbowałam ułożyć zdania , w których przekażę coś bardzo ważnego Harry’emu . Strasznie się stresowałam , ale nie miałam innego wyjścia .

- Z kim rozmawiałaś ? – usłyszałam głos mężczyzny , którego najchętniej wyrzuciłabym ze swojego życia , to był Mike.

- Ja ? Z … Paulą -  odpowiedziałam  szybko , zbyt szybko , to zdradziło moje zdenerwowanie .

- Aha … - skomentował podejrzliwym tonem – i czego tak bardzo nie możesz się doczekać ?

-Zakupów – to jako pierwsze wpadło mi do głowy.

- Ok. … czyli , że dzisiaj znowu zostawiasz mnie samego z Darcy?

- Jeśli masz jakieś plany to moja mama chętnie się nią zajmie -  uśmiechnęłam się starając się by nie byłoby to zbyt sztuczne i chyba mi się udało .

- W takim razie miłych zakupów – powiedział dość szorstko po czym opuścił kuchnie.

Uff… było tak blisko , on już coś podejrzewa, a przynajmniej tak mi się wydaje  . Widzę to w jego oczach , to jak na mnie patrzy mnie przeraża … i pomyśleć , że jeszcze te kilka dni temu byliśmy szczęśliwym narzeczeństwem , kochaliśmy się …. Nie to on był szczęśliwy , to on mnie kochał , ale ja nie , ja tego nie czułam i choć bardzo próbowałam nie potrafiłam go pokochać ,bo w moim sercu wciąż był , a właściwie wciąż jest ten zielonooki , niegrzeczny chłopak z powalającym uśmiechem i kręconymi włosami. Chłopak , który pokazał mi , że w życiu liczy się coś więcej niż tylko nauka i wykształcenie , chłopak , który nauczył mnie kochać . Miłość , którą go darzę nie była w stanie zniknąć nawet przez tak długą rozłąkę ,ponieważ  nikt inny nie mógłby  mi odwdzięczyć się tak samo wielkim uczuciem i dać tak duże poczucie bezpieczeństwa bym nie chciała opuścić jego ramion.

Źle czułam się z tym , że muszę okłamywać Mike’a , ale nie miałam innego wyboru , nie mogę go tak po  prostu zostawić , tym bardziej , że Darcy myśli , że to on jest jej ojcem. Właśnie Darcy i ta cała popiep**ona sprawa związana z moim kolejnym kłamstwem , chyba nadeszła pora by uświadomić córkę z kim naprawdę wiążą ją więzy krwi. Boję się tylko , że jeśli powiem jej prawdę teraz  ona przekaże ją  Mike’owi.

- Mamo o czym myślisz ? – pytanie córki wybiło mnie z rozmyślań.

- O niczym ważnym – odpowiedziałam jej i uśmiechnęłam się .

- Ty nigdy mi o niczym fajnym nie mówisz – zrobiła obrażoną minkę .

- Kochanie o wszystkim ci powiem jak przyjdzie na to czas – schyliłam się i pocałowałam ją w czoło , gdy na nią patrzyłam widziałam Harry’ego , te oczy , nos , usta i oczywiście brązowe loki , była tak bardzo podobna , nie rozumiem jak inni mogli się nie zauważyć tak uderzającego podobieństwa.

- A kiedy ten czas przyjdzie ? – zadała kolejne pytanie i popatrzyła na mnie błagalnym wzrokiem.

- Już nie długo Słoneczko – powiedziałam i pogłaskałam ją po głowie – pamiętaj , że choćby nie wiem co się działo kocham cię córeczko i zawsze robię wszystko byś była szczęśliwa.

- Ja ciebie też kocham mamusiu , ale czemu mi to mówisz ? – na twarzy trzylatki malowało się zdziwienie.

- Jeszcze się przekonasz ….

                                                                       ***

Stałam teraz w miejscu ,  które dobrze znałam , tutaj wydarzyło się tak wiele niesamowitych rzeczy , rzeczy ,

które doprowadziły do mojej całkowitej przemiany , nie tylko zewnętrznej , ale przede wszystkim wewnętrznej , bo przecież tak naprawdę to właśnie tutaj , w siedzibie wszystko się zaczęło. Tutaj rozkwitło prawdziwe i jakże trwałe uczucie między mną i Styles’em , w tym miejscu on pokazał mi prawdziwego siebie, a ja odkryłam czego potrzebuję by żyć.

Odwróciłam się i go zobaczyłam , szedł w moim kierunku jak zwykle z szerokim uśmiechem na twarzy , w czarnej już trochę starej skórzanej kurtce i ciemnych trampkach, jego oczy zakrywały ciemne okulary. Czułam się jak dawniej , dawniej , gdy wszystko było takie łatwe  , byliśmy razem , byliśmy po prostu szczęśliwi , wtedy  nic prócz moich rodziców nie zagrażało nasze miłości. Trzy lata temu liczyliśmy się tylko , tylko my byliśmy ważni , nie krzywdziliśmy swoim uczuciem. Teraz jest inaczej przez nasze potrzeby możemy w sercu naszego małego skarbu utworzyć dużą ranę , którą trudno będzie wyleczyć . I pomyśleć , że  to wszystko przez to , że wrócił … Ale nie żałuję , nigdy nie byłam bardziej szczęśliwa , jednak przeraża mnie to co będzie później .

- Cześć – powiedział , gdy był tuż obok mnie , na początku  nachylił się nade mną , aby pocałować mnie w policzek , ale w jednej chwili cofnął się i speszony spuścił głowę w dół – przepraszam , zapomniałem się – jednym ruchem ręki poprawił grzywkę opadającą na jego oczy.

- Nic się nie stało – uśmiechnęłam się delikatnie – musimy pogadać … - on spojrzał na mnie tylko przerażonym wzrokiem  i znowu wbił wzrok w czubki butów  -czego się boisz ? – zapytałam  omijając temat , który nas czekał .

- Że powiesz , że to co było ostatnio było tylko jednorazowe , i że nic z tego nie będzie – odpowiedział cicho .

Podeszłam jak najbliżej niego , objęłam dłońmi jego twarz , a na ustach złożyłam delikatny pocałunek

zaprzeczając jego wyobrażeniom.

- Kocham cię Harry , więc nawet nie próbuj myśleć w ten sposób – poprosiłam , a on tylko się uśmiechnął – ale wracając do tematu…. Chcę powiedzieć Darcy o tobie .

- I co w tym takiego ? – chyba był dość zdziwiony .

- To , że boję się , że to będzie dla niej za trudne , przyzwyczaiła się Mike’a , to on zawsze był dla niej tatą – wyjaśniłam – co jeśli tego nie zrozumie ? Co jeśli będzie miała mi za złe , że ją oszukałam?

- Julka , ale prędzej czy później trzeba to zrobić , nie możemy tego odwlekać , zróbmy to póki jest jeszcze dzieckiem , bo później będzie już za późno – mówiła poważnym tonem – może będzie jej łatwiej zrozumieć jeśli opowiemy jak było naprawdę ?

- Chcesz jej opowiedzieć naszą historię ? –zapytałam z lekkim nie dowierzeniem .

- Uwierz to będzie lepsze od każdej innej opowieści … 

_________________________________________________________________________________

Przepraszam , że krótki , ale naprawdę nie miałam dzisiaj czasu , jutro będzie dłuższy ;)

Ktoś się pytał czy czytałam "Danger" o JB , nie nie czytałam , ani tego , ani "Dark" , ja nie czytam żadnych blogów , bo nawet nie mam czasu , albo się cały czas uczę , a jak mam chwilę to poświęcam na swojego bloga , więc jeśli ktoś twierdzi , że opowiadania są podobno to zwykły przypadek , naprawdę :)

Jeśli macie do mnie pytania to zapraszam tutaj ---> http://ask.fm/Blogerka69 lub jeśli coś prywatnego to tutaj --> this.isme@onet.com.pl :)

15 KOMENTARZY = JUTRO NOWY ROZDZIAŁ <3