Two Years

Rozdział 22.

                                                      ~Oczami Julii~

- Już jestem ! – usłyszałam radosny  krzyk narzeczonego , który wrócił  po wielogodzinnej pracy w

studiu .

- Cześć kochanie ! – odkrzyknęłam i wyszłam z kuchni na korytarz by przywitać ukochanego , podbiegłam do niego i schowałam się w jego ramionach.

Chłopak podniósł moją głowę tak , że staliśmy teraz twarzą w twarz , Harry uśmiechnął się, po czym złożył na moich wargach słodki pocałunek . Następnie odsunął się trochę ode mnie i położył dłoń na moim już coraz bardziej zaokrąglonym brzuchu . Ta scena wyglądał jak z jakiegoś Hollywood’skiego romansu , ale mimo to bardzo mi się to podobało . Lubiłam , gdy Harry się tak zachowywał , wtedy najbardziej było widać jak wielkim uczuciem mnie darzył . Jednak obserwując jego zachowanie zawsze wydawało mi się , że moja miłość nie dorównuje jego . On był w stanie zrobić dla mnie dosłownie wszystko , jeśli bym poprosiła dałby mi gwiazdkę z nieba , a ja choćby nie wiem jak bardzo chciała to nie mogę , bo ogranicza mnie choroba  i krótka ilość dni mojego życia . Tak bardzo chciałabym mu się za to wszystko odwdzięczyć , ale nie mogę …

- Jak się czujesz ? – zapytał Harry zawieszając na wieszaku swoją czarną , skórzaną kurtkę i rzucając w kąt  plecak .

- Dobrze – odpowiedziała i oparłam się o białą ścianę .

- Julka … - Hazz podszedł bardzo blisko, po czym złapał mnie za biodra i przysunął mnie bardzo blisko siebie , chłopak przyłożył swoje usta do mojej szyi i złożył  na niej pojedynczy pocałunek – wiesz czego chce … - szepnął słodko .

- Hazz , ale  … jakby ci to powiedzieć … - zastanawiałam się przez dłuższą chwilę , a chłopak nie przestawał mnie całować – ja jestem ciężarna i może być trochę trudno – powiedziałam i czekałam na jaką kol wiek reakcje Harrego .

- Pff… - parsknął śmiech – poradzimy sobie – zaśmiał się .

- No dobrze – przewróciłam oczami , a on uśmiechnął się łobuzersko – ale najpierw pójdź wziąć prysznic – zaśmiałam się – nie pachniesz zbytnio zachęcająco .

- Widzimy się za 15 minut w sypialni – chłopak puścił mi oczko , a następnie pobiegł schodami na górę , ja poszłam do kuchni dokończyć zmywanie naczyń .

                                                                  ~Oczami Harrego~

Właśnie otwierałem drzwi łazienki , gdy nagle usłyszałem przeraźliwy huk . Rzuciłem wszystko co miałem w rękach i bez zastanowienia pobiegłem do pomieszczenia , w którym znajdowała się moja ukochana , nie miałem wątpliwości , że huk dochodził właśnie stamtąd . Gdy znalazłem się już na miejscu zobaczyłem nieprzytomną Julkę leżącą na środku  kuchni , obok niej  znajdowały się porozsypywane kawałki białych talerzy , jeden z nich musiał przeciąć dziewczynie rękę , bo z rany sączyła się krew , która zdążyła poplamić już częściowo podłogę . Musiałem zachować trzeźwe myśli , chwyciłem komórkę Julki , która leżała na kuchennym blacie  i szybko wykręciłem numer pogotowia ratunkowego . Trzęsły mi się ręce , gdy   Zaczynałem martwić się coraz bardziej . Co takiego mogło się stać , że straciła przytomność ? Przecież regularnie była na wizytach u lekarza , doktor mówił , że wszystko powinno być już dobrze , więc o co chodzi ?

skończyłem rozmawiać odłożyłem telefon i wziąłem ukochaną na ręce , żeby przenieść ją w bardziej bezpieczne miejsce , szkłem zajmę się później . Zaniosłem ją do salonu i położyłem na kanapie . Sprawdziłem jej tętno , słabło .

Usłyszałem głośną syrenę pogotowia , więc pobiegłem jak najszybciej otworzyć im drzwi .

Parę minut później jechałem już razem z ukochaną  w kartce w stronę najbliższego szpitala . Gdy dojechaliśmy na miejsce ratownicy zabrali dziewczynę do budynku , jeden z nich , który nie poszedł poprosił mnie na bok .

- Panie Styles … - zaczął niepewnym głosem –co się stało ?

- Nie  wiem – odpowiedziałem powstrzymując się od płaczu – wróciłem z pracy i Julka zachowywał się normalnie , potem poszedłem na chwilę na górę , a ona była w kuchni , potem usłyszałem huk , zbiegłem na dół i zobaczyłem ją nieprzytomną na podłodze .

- Boimy się , że to może być zakrzep krwi , który może występować u osób chorych na białaczkę , dlatego dla dobra pana narzeczonej i pańskiego dziecka musimy zrobić operacje – wyjaśnił , cholera kolejna operacja … - wyraża pan zgodę ?

- Jeśli to pomoże to oczywiście – odpowiedziałem .

- To nie jest długi zabieg , za 2 godziny będzie po wszystkim – położył  dłoń na moim ramieniu i uśmiechnął się delikatnie – Niech pan się nie martwi , pani Julia jest naprawdę silna , wszystko będzie dobrze – zapewnił , a potem pobiegł w stronę budynku zostawiając mnie samego na parkingu.

„Wszystko będzie dobrze” – dwa słowa , których nie znoszę najbardziej na świecie . Ludzie używają tych wyraz zazwyczaj , gdy dobrze wiedzą , że  są marne szanse na to , że będzie lepiej .

Poszedłem powolnym krokiem w stronę budynku , gdy byłem tuż przed wejściem  usłyszałem dźwięk komórki . Z niechęcią wyjąłem ją z kieszeni , dzwonił ktoś od Modest , ten fakt sprawił , że jeszcze bardziej nie miałem ochoty odebrać , niestety musiałem .

- Halo ? – powiedziałem po naciśnięciu klawisza „Odbierz”.

- Dobry wieczór Harry – usłyszałem poważny głos Megan – dzwonię , żeby zapytać się jak Julka zareagowała na naszą decyzje .

- Jeszcze jej nie powiedziałem – odpowiedziałem , w moim głosie nie były wyczuwalne żadne emocje .

- Harry dobrze wiesz , że czas goni , więc nie możesz sobie tak po prostu jej o tym nie powiedzieć – kobieta

mówiła głośniej niż wcześniej , najwyraźniej moja odpowiedź jej nie zadowoliła .

- Megan to nie jest dobry moment na rozmowę – powiedziałem chcąc  móc jak najszybciej się rozłączyć .

- Harry nie rozmawiasz z koleżanką , jak ty się zachowujesz ?! Uważaj na to co mówisz , bo twój związek może się skończyć równie dobrze w tej chwili ! Daj mi do telefonu Julię ! – krzyczała na mnie .

- Nie mogę – moje odpowiedzi  były krótkie co jeszcze bardziej denerwowało Megan .

- Jak to nie możesz ?! – w jej głosie był bardzo wyczuwalny sarkazm – Dawaj mi ją w tej chwili !

- Nie mogę ci jej dać , bo właśnie w tej chwili moja narzeczona walczy o swoje własne życie i życie naszego dziecka ! Więc choć raz przestań myśleć o pieniądzach , która zarabiasz na mnie i zarobisz na Julce i daj mi spokój ! – wybuchnąłem złością , nie potrafiłem się powstrzymać .

- Zadzwonię później – powiedziała zdziwionym i przerażonym głosem , następnie rozłączyła się.

____________________________________________________________________________

Będę wdzięczna jeśli w komentarzach podacie mi swoje twitter'y :) Jeśli je podacie macie 100% pewności , że do was napiszę i będę was obserwować ;)

Czytacie = komentujecie <3