Two Years

Rozdział 9.

                                                   ~Oczami Harrego~

*środek nocy*

Głośna muzyka wyrwała mnie z głębokiego snu . Tak , to był mój telefon . Zaspany sięgnąłem po komórkę , która leżała obok i odebrałem .

- Halo ? – przetarłem oczy , które odmawiając mi posłuszeństwa ciągle się zamykały.

- Harry , przepraszam , że cię obudziłam – to była Julka , mówiła szybko , jej głos drżał – dzwonię ci powiedzieć , że … że nie możemy być dłużej razem .

- Co ?! – krzyknąłem zdziwiony – Julka ostatnio jak to powiedziałaś zeszliśmy się po tygodniu , jak coś zrobiłem to powiedz od razu , a poza tym przecież ty jesteś w ciąży , ze mną ! Nie możesz tak po prostu odejść !

- Ciii… -  w jej głosie było słychać przerażenie  , a gdzieś w tle usłyszałem coś w stylu „ Pośpiesz się , bo wiesz , że co będzie jak każesz mi czekać ”- po prostu o mnie zapomnij , będzie tak jakbyśmy nigdy się nie poznali … - w tym momencie się rozłączyła .

Przez dłuższą chwilę siedziałem na łóżku wpatrując się w ciemność , powoli myślałem nad każdym słowem wypowiedzianym przez Julkę . Słowa zlepione jedynie głosek  i samogłosek  raniły niczym żyletki .  Nic do mnie nie docierało .  Mam jakieś Déjà vu . Prawie dwa miesiące temu stało się coś co bardzo przypominało tą sytuację .Tylko , że wtedy Julka miała powód , żeby odejść , a teraz ? Ciąża ? Nie sądzę , żeby przez to chciała mnie zostawić , fakt , ani jej , ani mi nie uśmiechało się bycie rodzicem w wieku 20 lat , ale przecież to się zdarza . Boję się , że w tej całej sprawie maczała palce jej ciotka . Co ja gadam , przecież to oczywiste ! Od samego początku mnie nienawidziła  i dlatego kazała jej ze mną zerwać . Ale co miały znaczyć te słowa , które usłyszałem w tle podczas rozmowy z miłością mojego życia i kto je wypowiedział ? Mam prawie 100% pewności , że nie był to kobiecy głos  … teraz już nic nie rozumiem …

Ranek . Tej nocy , po dziwnym i tajemniczym telefonie od Julki nie udało mi się już zmrużyć oka. Cały czas zastanawiałem się o co z tym wszystkim chodzi . Jednej rzeczy byłem pewien :

To wszystko zaplanowała ciotka Julki .

Nadal jednak nie mogłem wmyślić powodu dla , którego kobieta tak postąpiła . Może chodziło o ciąże ? A może po prostu mnie nie lubiła ? Hm…. Nie to byłoby zbyt proste . To musiało być co bardziej skomplikowanego …

                                                             ~Oczami Julii~

Ostatni raz patrzę na ukochane miasto przez niewielkie okienko w  samolocie. Czy chcę stąd wyjeżdżać  ?   miłość mojego życia , ojca mojego dziecka .Dlaczego ? Jeszcze nie wiem ,a boję się zapytać . Gdybym tylko mogła to uciekłabym i wróciła do Harrego , ale boję się , bo ona mi groziła , powiedziała : Jeśli tylko spróbujesz ode mnie uciec to ten twój kochaś bardzo tego pożałuje .

Nie . Czy muszę ? Tak . Muszę zostawić

Dla dobra Stylesa musiałam go zostawić . W końcu on kiedyś zapomni . Znajdzie inną , lepszą , ładniejszą , która nie będzie mieć takich problemów jak ja . Chcę , żeby był szczęśliwy , ale jeśli będzie ze mną to nie będzie miał szans na szczęście , bo związek ze mną jak na razie tylko go rani .

Ostatni sms do ukochanego :

Kocham cię i nigdy o tobie nie zapomnę , ale ty spróbuj , spróbuj znaleźć kogoś kto będzie ciebie wart …

Harry :

Nie pisz tak ! Nie znajdę nikogo lepszego od ciebie i nie licz na to , że o tobie zapomnę ! Bo zrobię wszystko , żeby cię odzyskać ! Rozumiesz ? Nie przestanę dopóki tego nie zrobię !

Po mimo tego , że przecież  zgodziłam się dobrowolnie wyjechać z Londynu  razem z ciotką  i tego , że obiecałam mu , że będzie tak jakbyśmy się nigdy nie poznali  to w moim sercu pojawił się mały promyczek nadziei .

Właśnie po przeczytaniu tego smsa zrozumiał , że nie mogę tego tak zostawić , nie mogę zostawić Harrego . Tylko jak mam się uwolnić jeśli nawet nie wiem , dlaczego mnie zabrano ?

_____________________________________________________________________

Taka miała zmiana akcji ;D Mam nadzieję , że jesteście ciekawe tego co będzie dalej ;*

Czytacie = komentujecie <3