Two Years

Rozdział 29.

                                                       ~Oczami Julii~

Minęły  dwa tygodnie i dzisiaj jest TEN wielki dzień , dzień mój i Harrego , dzień , który na długo pozostanie w naszej pamięci . Biała sukienka , przygotowana specjalnie dla mnie , wisła na wieszaku cierpliwie czekając aż za parę godzin będą na nią patrzeć wszyscy zgromadzeni gości .Mogłabym wpatrywać się w nią godzinami , była piękna , przeznaczona dla kogoś wyjątkowego . Nie czułam jeszcze tego , że to ja jestem tą wyjątkową osobą , nie czułam jeszcze tego , że za niedługo spełni się moje największe marzenie – zostanę panią Styles.

Nagle poczułam na swoich biodrach znajome , delikatne  dłonie , ktoś złożył na mojej szyi pojedynczy pocałunek . Odwróciłem się , za mną stał Harry , w jego oczach lśniły niewielkie iskierki , a na twarzy gościł uśmiech .Od czasu , gdy Darcy pojawiła się na świecie  wszystko układa się tak dobrze , że już chyba lepiej być nie mogło . Na dodatek udało nam się załatwić tą operację , więc dwa dni po powrocie z podróży poślubnej  odbędzie się owy zabieg . Byłam szczęśliwa , że doktor od razu się zgodził , na początku mówił mi o ryzykach , ale przecież każdy zabieg niesie z sobą jakieś ryzyko , nie zawsze coś pójdzie dobrze , albo lekarz popełni jakiś błąd , ale ja o tym nie myślałam . Myślałam pozytywnie , bo inaczej przecież nie mogłam .

- Wiesz , że nie powinno oglądać się panny młodej przed ślubem ? – zaśmiałam się zadając to pytanie Stylesowi .

- Może i się nie powinno , ale ja nie mogłem się powstrzymać – uśmiechnął się słodko po czym pocałował mnie w usta .

- Yhm… - głośne chrząknięcie mamy Harrego przerwało nasz pocałunek – Harry nie łam zasad tradycji , znikaj do swojej garderoby się szykować – gestem wskazała w stronę korytarza – ja pomogę Julii z sukienką – uśmiechnęłam się w moją stronę .

- Skoro muszę – westchnął po czym się zaśmiał – do zobaczenia przy ołtarzu – cmoknął mnie w policzek po czym wyszedł z pokoju .

Przez chwilę patrzyłam jak znika w głębi korytarza , ale potem  ponownie przeniosłam wzrok na suknię . Była długa i prosta , bez zbędnych dodatków , taka podobała mi się najbardziej ze wszystkich .Nie kupowałam jej w drogim sklepie od projektanta  ,moja suknia przyleciała do mnie w paczce z Polski . W tej kreacji 30 lat temu moi rodzice przysięgali sobie wieczną miłość przed ołtarzem w Kościele Mariackim w Krakowie . A dzisiaj to ja stanę przed ołtarzem i oddam się na wieki najwspanialszemu mężczyźnie na świecie jakim jest Harry Styles.

Jestem tak szczęśliwa jak mała dziewczynka , która dostaje wymarzoną lalkę , po prostu brak słów by opisać moją dzisiejszą radość .

 - To co zakładamy sukienkę ? – Anne uśmiechnęła się szeroko i podeszła do wieszaka , na którym wisiała moja dzisiejsza kreacja .

- Anne czy to źle , że jestem zestresowana ? – zapytałam  kobiety podczas ubierania się .

- Nie , wręcz przeciwnie – zaśmiała się – stres w takim dniu jest nieunikniony , w końcu ten jeden dzień decyduje tak naprawdę o wszystkim .

- W moim przypadku tych dni nie będzie za wiele – westchnęłam cicho i podeszłam do lustra , żeby się przejrzeć .

- Nie mów tak – przyszła teściowa stanęła obok mnie – pomyśl za nie cały miesiąc będziesz mieć operacje , a ona musi się udać , Harry zadba o to , żebyś została z nim jak najdłużej .

- Wiem , ale boję się , że przeze mnie będzie mieć zmarnowane życie – odwróciłam się przodem do niej .

- Kochanie nie wolno ci tak myśleć , to nie twoja wina , że jesteś chora , więc nie możesz siebie oskarżać o takie rzeczy – wypowiadając te słowa patrzyła mi prosto w oczy – dzisiaj jest twój wielki dzień i masz być szczęśliwa , sądzę , że gdyby twoja mama to była teraz  to nie chciałaby , żebyś była smutna , więc proszę uśmiechnąć się szeroko , w końcu z tego co wiem to spełnia się twoje marzenie .

- Moje największe marzenie – poprawiłam ją .

                                                                          ~Oczami Harrego~

- I kto by pomyślał , że najmłodszy z naszej piątki jako pierwszy się ożeni – śmiał się Louis siedząc na parapecie i bawiąc się swoim krawatem .

- No w sumie wszyscy  obstawiali , że ja jako pierwszy stanę przed ołtarzem – podsumował Liam .

- A tu tak niespodzianka i nasz mały Styles się dzisiaj chajta – Niall zaśmiał się – ja jakoś nie mogę w to uwierzyć .

- Nie zapominaj o tym , że Hazz ma też już dziecko – dopowiedział Zayn.

- Przecież Zayn jest już żonaty – przypomniałem im.

- Ale ty jesteś od niego młodszy – powiedzieli jednocześnie .

Moi przyjaciele rozgadali się w najlepsze , a ja stałem przed lustrem wpatrując się we własne odbicie . 
Czarny , idealnie dopasowany garnitur , biała koszula i czarna muszka pod szyją – mój dzisiejszy strój . Naprawdę nie mogę uwierzyć , że to wszystko się dzieje tak szybko , zaledwie rok temu poznaliśmy się na ławce w parku , a dzisiaj staniemy razem przed ołtarzem to jest po prostu niesamowite. Nie byłem spokojny i wyluzowany , stres zżerał mnie od środka , ręce mi się trzęsły . Zacząłem nerwowo chodzić po pokoju , do ceremonii została jeszcze godzina , czyli za godzinę Julka będzie już tylko moja , na zawsze.

- Harry wszystko w porządku ? – zapytał Payne obserwując moje nietypowe zachowanie .

- Pewnie  - odpowiedziałem szybko , zbyt szybko , to zdradziło moje zdenerwowanie .

-Nie udawaj  , co jest ? – to pytanie padło od Louisa .

- Po prostu się denerwuje – wyjaśniłem i usiadłem na fotelu , który stał w koncie pokoju .

- Czym ? –  przyjaciele zadali to pytanie jednocześnie z takim samym zdziwieniem na twarzy.

- Mam dwadzieścia lat , biorę ślub  , ten dzień jest przysięgą , której nie można złamać , boję się , że nie uda mi się jej nie złamać – wyjaśniłem .

Chłopcy wstali ze swoich miejsce i podeszli do mnie . Na ich twarzach pojawiły się szerokie uśmiechy .

- Poradzisz sobie – Liam położył dłoń na moim ramieniu – tak jak zawsze .

- A teraz się uśmiechnij , tak bardzo tego pragnąłeś , a teraz wyjdziesz przed ołtarz z podkuwką na twarz ? – zapytał Niall z wyraźną ironią w głosie .

- Dziękuję chłopaki – powiedziałem .

- Harry ! – moja mama wpadła z krzykiem do mojej garderoby – co ty tu jeszcze robisz ? zostało 5 minut ! Pośpiesz się !

Wstałem z krzesła i ruszyłem w stronę drzwi , chłopcy również poszli za mną .

- No to idziemy się żenić – powiedziałem sam do siebie opuszczając pomieszczenie .

                                                             ~Oczami Julii~

Marsz weselny już się rozpoczął ,choć ojciec nie prowadzi mnie do ołtarza tak jak nakazuje tradycja to idę samotnie  czerwonym dywanem ku ukochanemu , który z szerokim uśmiechem na twarzy  czeka na mnie . Wzrok wszystkich jest zgromadzonych spoczywa na mnie , jednak dzisiaj mi to nie przeszkadza , bo w końcu dzisiaj jest mój dzień , mój i Harrego i to my dwoje jesteśmy najważniejsi . Dumnym krokiem i z głową uniesioną w górę kroczę przez środek kościoła , moje oczy skupiły się jedynie na Harrym , czułam się tak jakbyśmy byli sami , tylko ja , on i ta niesamowita atmosfera szczęścia panująco w pomieszczeniu .

Ceremonia się rozpoczęła , wszyscy goście w skupieniu słuchali księdza . W końcu nadeszła upragniona przeze mnie chwila , nadszedł czas przysięgi małżeńskiej . Na początku przysięgę składał Harry powtarzając formułkę wypowiadaną przez kapłana  :

-Ja Harry Styles biorę ciebie Julio Green  za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz   

że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący w Trójcy jedyny i wszyscy święci – wypowiadając te wszystkie słowa chłopak patrzył na mnie z miłością , wystarczyło spojrzeć w jego oczy , a można było zobaczyć , że jest całkowicie świadomy tego co właśnie powiedział  i za wszelką cenę dotrzyma tego co właśnie obiecał .

Teraz przyszła kolej na mnie :

- Ja Julia Green biorę siebie Harry Stylesie za męża i ślubuję ci miłość , wierność i uczciwość małżeńską oraz , że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący w Trójcy jedyny i wszyscy święci  - byłam tak bardzo szczęśliwa , że nie mogłam powstrzymać uśmiechu .

- Teraz proszę przynieść obrączki – powiedział ksiądz , a mała Lux podeszła do nas trzymając w dłoniach białą poduszeczkę, na której leżały dwie , złote obrączki .

Harry podniósł jedną z nich i chwycił moją dłoń , wypowiedział słowa , które kazał powtórzyć mu ksiądz :

- Julio przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego – nałożył na mój palec obrączkę .

Następnie ja zrobiłam to samo .

- I teraz przyszedł moment , na który za pewne państwo młodzi czekali przez całą ceremonię – kapłan uśmiechnął się w naszym kierunku  - Harry możesz pocałować pannę młodą .

Hazz  uśmiechnął się z wyższością , zbliżył się do mnie po czym złączył nasze usta w idealną całość . Pocałunek był długi , namiętny i pełen miłości , taki jaki powinien być ślubny pocałunek .

*3 godziny później*

Wesele trwało w najlepsze , wszyscy goście świetnie się bawili , tańczyli , no i oczywiście dużo pili , bo na weselu nie mogło zabraknąć alkoholu , na szczęście jak na razie jeszcze nikt nie był na tak zwanej „fazie”.

Teraz przyszedł czas przemówień . Ja i Harry usiedliśmy przy stoliku , który był przeznaczony dla nas . Jako pierwszy na scenę wyszedł Louis , wziął do ręki mikrofon i zaczął mówić :

- Julka i Harry , cóż tu dużo mówić , para idealna i głośna – publiczność wybuchła śmiechem , wszyscy zrozumieli aluzję , której użył Tomlinson – pamiętam dokładnie jak Harry się zachowywał , gdy poznał swoją

ukochaną , z parku nie dało się go wyciągnąć , ciągle o niej gadał , a jak zaczął to już nie mógł skończyć , zaczął pisać o niej piosenki , pamiętam , że pierwsze zdjęcie , które jej zrobił oprawił w ramkę i postawił w salonie , śmialiśmy się z chłopakami, że to już nie jest zakochanie tylko opsesja – zerknęłam na Harrego , chłopak się trochę speszył , jego policzki oblały się czerwonym rumieńcem – No , ale nie ma co się dziwić w końcu Juleczka jest wyjątkową osobą – Lou ciągnął dalej – po mimo tego , że są tak młodzi to jestem pewien , że ich związek będzie wstanie przetrwać wieki , bo to widać , słychać , a nawet czuć jak wielkim uczuciem darzy się ta para , dziękuję – zakończył i zszedł ze sceny.

Tommo został nagrodzony brawami za swoją oryginalną przemowę , teraz  przyszła kolej na Paulinę , moją najlepszą przyjaciółkę :

- Julkę znam od przedszkola , nasza przyjaźń trwa już tak długo , że znamy się tak dobrze jak nikt inny . Cóż można powiedzieć o niej i o Harrym , tak wspomniał wcześniej Louis jest to związek idealny , dopełniają siebie nawzajem tworząc perfekcyjną całość .Przykładem tego może być ich córeczka , dziecko stworzone z prawdziwej i szczerej miłości , którą darzy się ta dwójka . O ich miłości nie da się opowiedzieć , ją trzeba zobaczyć , ale nie trzeba patrzeć długo, wystarczy choćby zerknąć na to jak na siebie patrzą  i wtedy już wiadomo jak niezwykła i magiczna jest ich miłość , dziękuję – przyjaciółka uśmiechnęła się w naszą stronę ,  po czym została obsypana brawami .

Nagle Harry wstał ze swojego miejsca i pewnym krokiem wszedł na scenę .

- No to może teraz ja coś powiem – uśmiechnął się – miałem to zapisane na kartce , ale ją zgubiłem – przyznał się , a wszyscy zaczęli się śmiać – więc  będę mówił prosto z serca – Hazz odwrócił się w moją stronę – Podczas pierwszego spotkania z Julką czułem , że ona jest wyjątkowa i wiedziałem , że muszę zrobić wszystko , żeby była moja . Nie szło mi chyba za dobrze , bo po jakimś czasie uciekał ode mnie , wtedy byłem załamany , popadłem w depresje , myślałem nawet o tym , żeby się pociąć , ale to było głupie , zamiast użalać się nad sobą powinienem robić wszystko by odzyskać ukochaną , jednak do tego zmobilizowali mnie dopiero moi przyjaciele i tak naprawdę dzięki nim udało mi się nią znowu zdobyć . W naszym dość krótkim związku mieliśmy bardzo dużo wzlotów u upadków , ale mimo to sądzę , że radziliśmy sobie po mistrzowsku . Nie jestem twardym facetem i zdarza mi się płakać , ale łzy z moich oczu lecą jedynie wtedy , gdy martwię się o Julkę . Przed nami jeszcze wiele wyzwań , nikt nam nigdy nie mówił , że będzie łatwo , więc musimy być gotowi na wszystko . Jednak ma nadzieję , że los będzie dla nas łaskawy , a my naszą miłością pokonamy wszystkie przeciwności . Kocham cię i zawsze będę , dziękuję .

Po tej przemowie wszyscy zgromadzeni wstali z miejsc i zaczęli być brawo Stylesowi na stojąco .

Harry po mimo skończonego przemówienie nie zszedł jeszcze ze sceny , dołączyli do niego Liam , Zayn , Louis i Niall . Wszyscy wzięli w dłonie mikrofony .

- A teraz chciałbym zadedykować mojej żonie piosenkę , która w pewnym stopniu ją opisuję , no może prócz trzeciego słowa – zaśmiał się , a z głośników poleciała muzyka , a chłopcy zaczęli śpiewać „Can’t let Her go ”:

She's so mean but I gotta love it,

And I just can't let her go

I'm so whipped on her tiny little

She's a sexy animal

Spends too much

And I never tell her no

Drives me nuts

And she got me by the throat

She's so mean but I gotta love it

And I just can't let her go

Breaks a billion hearts

I know I'm next in line

But I don't mind yeah, o,o,o

I want her

Everybody wants her, e, e, e

She's so mean but I gotta love it,

And I just can't let her go

I'm so whipped on her tiny little

She's a sexy animal

Spends too much

And I never tell her no

Drives me nuts

And she got me by the throat

She's so mean but I gotta l

Dzisiejszy dzień jest w najwspanialszym w całym moim życiu , nigdy go nie zapomnę !

__________________________________________________________________________

Wreszcie jest ! ;D Pisałam ten rozdział przez 3 dni , więc jak wam się nie będzie podobał to się chyba popłacze , bo wyjdzie na jaw , że jestem beznadziejna xd Przepraszam , że tak długo czekałyście <3

NOWY ROZDZIAŁ = 10 KOMENTARZY <3