Another world

Rozdział 29.

- Ja nie wie…

- Dobrze wiedziałaś jak to się skończy ! Skoro już wszystko zniszczyłaś to chociaż przyznaj się do tego… - odszedł ode mnie , usiadł na łóżku i schował twarz w dłoniach.

Nie wiedziałam co powiedzieć , nie oczekiwałam od niego , że będziesz szczęśliwy , że mi podziękuję , ale nie sądziłam też , że padnie w taką furię . Takiego widziałam go drugi raz w życiu i szczerze mówiąc nie chcę oglądać go w tym stanie nigdy więcej , bałam się . Ale przecież zasłużyłam …

Chciałam wyjść , wyjść i zniknąć ze świata , z jego pamięci , z pamięci wszystkich. Zniszczyłam wszystko , nasze życie , plany , marzenia …. To on zawsze podejmował poważne decyzje i najwidoczniej tak powinno być już do końca.

- Przepraszam … - szepnęłam i złapałam za klamkę .

- Wiesz , że jak wyjdziesz to już tu nie wrócisz ? – zapytał , ton jego głosu uspokoił się , jednak wciąż na mnie nie patrzył.

-I tak nie chcesz , żebym tu była – odpowiedziałam stojąc nieruchomo.

- Chcę , żebyś tu była – odwrócił głowę w moją stronę .

- Harry… - zaczęłam , wreszcie zdobyłam się na odwagę , żeby wyjawić mu wszystko – zrobiłam to , bo liczyłam na to , że jeżeli Black będzie miał mnie to ciebie wypuści , znajdziesz sobie kogoś innego ,założysz rodzinę i będziesz szczęśliwy …

- Nie mógłbym być szczęśliwy wiedząc , że tutaj jesteś – wstał .

Podszedł i objął mnie , tym razem z czułością. Oparłam głowę o jego tors , moje łzy spływały na szary t-shirt chłopaka . Wplótł palce w moje włosy i pocałował mnie w czubek głowy.

- Skoro ty wyciągnęłaś mnie z więzienia to ja wyciągnę cię z tego .

- Nie , nie będziesz już się bił , a tym bardziej zabijał kogokolwiek ! – bardziej wtuliłam się w jego ciepłe ciało.

- A kto tu mówi o zabijaniu czy biciu ?

***

Tony chodził zniecierpliwiony i wyraźnie zdenerwowany po pokoju. Coś go gryzło i najwidoczniej nie potrafił nad tym zapanować.  Odkąd spotkałam się z Harry’m Black zaczął zachowywać się jeszcze dziwniej niż wcześniej , cały czas był rozdrażniony i przestraszony? Nie jestem pewna czy to odpowiednie słowo , ale nic innego nie może mi przyjść do głowy .

Siedziałam w fotelu i starałam stosować się do zasad , które polecił mi Styles . On wydawał rozkazy i jak sądzę wyjdzie nam to na dobre . W skrócie – miałam być grzeczną , nieznośną i obojętną dziewczynką . Jako jedyna z wszystkich „koleżanek” szefa nie zgodziłam się na obcisły , wyzywający strój i co najgorsze nie pozwoliłam mu się dotykać. Póki co tylko trochę działałam mu na nerwy , jednak on twierdzi , że moje zachowanie jest spowodowane tym , że jestem nowa  i ma zamiar mnie „wyszkolić” …cokolwiek ma to znaczyć.

Starając się nie zwracać większej uwagi na to co działo się w pomieszczeniu zaczęłam rozmyślać nad tym co by było , gdyby udało nam się z tego wyrwać . Jak będziesz wyglądało nasze życie ,kiedy skończymy uciekać i ratować siebie nawzajem ? Nie jestem w stanie wyobrazić nas sobie jako normalną parę  , która chodzi wieczorami do kina , albo do klubu , zastanawia się nad zaręczynami czy imieniem dla dziecka , którego nawet nie planują. Biorąc pod uwagę to co przeszliśmy byłam pewna , że po mimo , że było to dość straszne nie zamieniłabym tego na „normalne życie” . Każda z tych dziwnych i niebezpiecznych sytuacji zbliżyła nas do siebie i stworzyła między nami nierozerwalną więź , pokazała ile jesteśmy w stanie zrobić by być ze sobą . Może i mój związek nie był normalny, ale był zdecydowanie najtrwalszy i najbardziej uczuciowy ze wszystkich na świecie.

- Alexis idziesz ze mną – oznajmił Tony podchodząc do drzwi.

- Nie chce mi się – powiedziałam nawet na niego nie patrząc – niech Monica idzie –wskazałam wysoką brunetkę w koronkowej sukience.

- Ale ja chcę , żebyś ty poszła – warknął przez zaciśnięte zęby.

Niechętnie zwlekłam się z miejsca i podeszłam do czarnowłosego chłopaka , który otworzył przede mną drzwi . Wyszliśmy na korytarz przed jego azylem. Oparłam się o ścianę i czekałam.

- Wiesz , że nie ładnie jest kłamać ? – zapytał i uśmiechnął się szyderczo.

- Nie rozumiem … - odpowiedziałam zdziwiona , nie okłamałam go .

-Mamusia wysłała cię klika dni temu na badania , prawda ? – w odpowiedzi skinęłam potwierdzająco głową -  I wiesz co , udało nam się zdobyć twoje wyniki .

- Co w związku z tym ?

- Styles nie byłby zadowolony , gdyby ktoś inny wychowywał jego dziecko , prawda? – zmienił temat …chyba.

- No to raczej oczywiste –wzruszyłam ramionami – ale ja wciąż nie mam pojęcia o czym ty do mnie mówisz .

- Czyżby? I nie wiesz o tym , że jesteś w ciąży?

- Co ? Ja nie jestem w ciąży – zaśmiałam się – musiałeś pomylić kartoteki .

- Sama zobacz – podał mi dokument.

Chwyciłam kartkę do ręki , fakt mama wysłała mnie na badania , ale tylko dlatego , że ostatnio często wymiotowałam i źle się czułam , przestraszyła się , że przez niedożywienie w mogłam dostać anemii , a i przy okazji zrobiłam kilka badań przeznaczonych dla kobiet , bo dawno nie byłam u kontroli , ale przecież to normalne.

Czytałam po kolei słowa , które absolutnie nic mi nie mówiły , najpierw badania krwi , które o dziwo wyszły w całkowitej normie , a potem badania ginekologiczne , które też był w nor… nie coś  było nie tak … Przekręciłam kartkę na drugą stronę i wtedy zrozumiałam o co chodziło Black’owi.  ...ciąża… To jedno słowo sprawiło , że na moment przestałam oddychać .

- Sama przekażesz „wspaniałe” wieści szczęśliwemu tatusiowi czy może mam cię wyręczyć ?

________________________________________________________________________________

20 KOMENTARZY = NOWY ROZDZIAŁ JUTRO xoxo