I want you to rock me

Rozdział 38.

                                      ~Oczami Julii~

Dzisiejszy dzień był wręcz okropny ! Jedne z najgorszych w moim życiu . To wszystko totalnie mnie   tak , aby muzyka całkiem wypełniła mój umysł . Jednak nie trwało to zbyt długo , bo po kilku minutach poczułam jak moje usta  dotykają  dobrze znajome i ciepłe wargi . Otworzyłam oczy i zobaczyłam Harrego , po jego minie dało się poznać , że nie jest w zbyt dobrym humorze , nic nie mówiąc mocno go przytuliłam , chłopak wtulił się we mnie . Może mi się wydawało , ale Styles płakał , czułam jak jego łzy spadają na moją koszulkę . Zastanawiałam się czy mówić mu o tym co powiedziała mi dzisiaj Taylor , nie chciałam go dobijać  , więc wolałam poczekać aż on pierwszy zacznie się zwierzać.

wykończyło , nie mając na nic siły , ani ochoty położyłam się u siebie sypialnie i próbowałam trochę odpocząć . Na szczęście dzieci mi nie próbowały przeszkodzić , jak zwykle siedziały w swoim pokoju zajęte spiskowaniem . Włożyłam słuchawki w uszy , włączyłam „They don’t know about us” i próbowałam o niczym nie myśleć. Jednak najwyraźniej wybrałam złą piosenkę , bo ona tak naprawdę opisywała to co się dzieje teraz ze mną i z Harrym , prawie nikt nie potrafi zrozumieć , że łączy nas coś niepowtarzalnego . Poczułam jak po moich policzkach spływają łzy , zamknęłam oczy i jeszcze bardziej pod głosiłam jeszcze bardziej

- Julka kocham cię , pamiętaj o tym bez względu na wszystko – powiedział nadal kryjąc twarz między moimi ramionami .

Delikatnie podniosłam jego głowę tak , aby spojrzał mi prosto w oczy , delikatnie się uśmiechnęłam , a następnie pocałowałam go i otarłam dłonią łzę , która płynęła wąską strużką po jego policzkach.

- Przecież dobrze wiesz , że nigdy o tym nie zapomnę – odpowiedziałam cicho – ale powiedz mi co się stało ?

- Rozmawiałem dzisiaj z Modest – powiedział poważnym tonem .

- Aha – skomentowałam krótko – ale dlaczego ?

- Nie chcę już być z Taylor – westchnął – chcę być z tobą , bo to ciebie kocham , ale najwyraźniej ci ludzie nie potrafią tego zrozumieć …

- Eh … muszę ci coś powiedzieć – zaczęłam niepewnie , a Hazz zerknął na mnie zdziwiony – Taylor wie o nas … - urwałam na chwilę chcąc zobaczyć jego reakcje , jednak ona siedział w takiej samej pozycji jak wcześniej patrząc na mnie zdziwionym wzrokiem – zadzwoniła do mnie dzisiaj , powiedziała , że się zemści …

Żadnej reakcji , nie wiedziałam jak się zachować , uciekałam od niego wzrokiem  czekając aż w końcu  Harry po prostu wbił się w moje usta , byłam zszokowana , ale oddałam pocałunek . Potem znowu zapadłam między nami cisza , ku mojemu zdziwieniu Harry wydawał się być dość szczęśliwy .

cokolwiek zrobi. W końcu się doczekałam . Zamiast mówić

- Harry sorry , ale trochę nie rozumiem czemu fakt , że Taylor chce mnie zniszczyć cię cieszy , możesz mi to wytłumaczyć ? – poprosiłam.

- No , bo ona ma teraz powód , żeby ze mną zerwać ! Więc jak ona ze mną zerwie to ja będę mógł być z tobą !

- Eh … tyle , że ona powiedziała , że będziesz jej czy tego chcesz czy nie – dopowiedziałam po chwili jednocześnie ugaszając entuzjazm chłopaka .

-  Ku*wa – powiedział załamany .

- Tato nie ładnie jest przeklinać – zaśmiała się Darcy , która razem z Filipem weszła do pokoju.

- Podsłuchiwać też nie – odpowiedział jej Harry.

- Nie podsłuchiwaliśmy – bronił się Filip – przed chwilą przyszliśmy .

Resztę wieczoru spędziliśmy typowo rodzinnie , oglądaliśmy film w telewizji . Do tej  całej zaistniałej dzisiaj sytuacji miałam bardzo pesymistyczne nastawienie , bałam się co może z tego wyniknąć . Taylor raczej łatwo nie odpuści , więc w sumie to już po mnie … 

____________________________________________________________________

Jak na razie to tyle ;) Zostawiam was w niepewności ^^ Tak wiem jestem okropna , ale i tak was kocham :* No to do piątku i będę wdzięczna za komentarza <3